Bazı kronik hastalıklarda, bazı ilaçları kullanırken kişiler nöbet geçirebilirler. Halk arasında sara, tıpta epilepsi denilen hastalık bunlardan biridir. Sokakta, otobüste karşılaşabiliriz. Bunlar istemsiz olarak hareket ederler, kasları ters istikamette kasılmıştır, kollar, ayaklar, boyun, göz hareketleri hep normalin aksi yönünde harekete zorlanır. Hasta bu kasılmayla düşer ve çırpınmaya başlar. Ses telleri de etkilendiğinden bazen tuhaf sesler veya çığlık sesi duyulabilir. Çene kasları da kasıldığından ağız kapanır, çeneyi açmak zordur, Burada önemli olan dili ısırması ve dişlerin dile zarar vermesidir. Çene kasılmasından dolayı nefesini zor alıp verdiğinden ağzından köpük çıkabilir. Nöbet dediğimiz bu durumda istemsiz olarak idrarını veya bazen dışkısını kaçırabilir. Gözler de bizden kaçarcasına geriye doğru kaymıştır.
Böyle durumlarda kazazedenin ayağı kaldırılmaya çalışılmaması, başını sert yere vurup zarar vermesinin engellenmesi, ağzına tahta kaşık sapı gibi bir malzeme ile çene dişleri arasına yerleştirip dişlerinin dilini ısırmasının engellenmesi, kusma pozisyonu olursa boğulma olmasın diye yan yatırılması, gömlek yakasının veya kravatının gevşetilmesi, protez dişi varsa yutmaması için çıkarılması , ağızdan herhangi bir içecek veya su verilmemesi gerekir. Hava sirkülasyonunun sağlanması ve nöbet geçene kadar beklenilmesi gerekir. Normalde 3- 5 dakika sonra nöbet durur ve kişi derin bir uykudan uyanırcasına yavaş yavaş kendine gelmeye başlar. İstemsiz ve yoğun hareketlerden dolayı oldukça bitkin vaziyettedir. Şuur yavaş yavaş kendine geldiğinden o anı hatırlamaz. Tam manasıyla kendine gelene kadar gözlem altında tutulmalı. Nöbetleri sorgulamalı ve daha öncede geçirdiğini söylerse, hastalığını biliyorsa acil servisin aranmasına gerek olmadığını bilmek gerekir.